DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Wspomnienia
Karol Konopacki urodził się 4 listopada 1917 roku w Mszanie Dolnej pod Limanową, w rodzinie inteligenckiej. Szkołę powszechną i gimnazjum typu klasycznego ukończył w Krakowie. W 1936 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Do wybuchu wojny zaliczył 3 lata studiów. Podczas kampanii wrześniowej, jako żołnierz 39. pułku piechoty, przekroczył granicę polsko-węgierską. Podczas internowania na Węgrzech organizował ucieczki żołnierzy do Polskiej Armii we Francji, za co został osadzony w więzieniu. Po wyjściu z więzienia uciekł do Jugosławii, a stamtąd do Francji i Anglii. Podczas nalotu niemieckich bombowców doznał groźnych obrażeń kręgosłupa, co stało się przyczyną późniejszych operacji. W latach 1941 – 1943 kontynuował studia medyczne na polskim Wydziale Lekarskim w Edynburgu, zakończone dyplomem lekarza. Już jako lekarz porucznik został przydzielony do I Dywizji Pancernej generała Maczka. Brał udział w desancie morskim w Normandii oraz w walkach na terenie Francji, Belgii, Holandii i w Niemczech. Po zakończeniu wojny przez 2 lata pozostawał w służbie brytyjskich wojsk okupacyjnych w Niemczech. Tam współorganizował polski szpital dla chorych skórno-wenerycznych oraz szpital chirurgiczny, w którym pracował. W 1947 roku wrócił do kraju i uzyskał drugi dyplom lekarza na Wydziale Lekarskim UJ. W latach 1948 – 1956 specjalizował się w otolaryngologii w Klinice Otolaryngologicznej w Gdańsku, a w 1950 roku obronił pracę na stopień doktora medycyny. W latach 1956 – 1983 był ordynatorem oddziału laryngologicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego im. Przemysła II w Kaliszu. Tu przeprowadził 15 tysięcy laryngologicznych zabiegów operacyjnych. Wykształcił 8 specjalistów i opublikował łącznie 20 prac naukowych, w tym 3 ze współpracownikami. Pełnił też funkcję wojewódzkiego specjalisty ds. laryngologii. Zarówno w środowisku służby zdrowia, jak i w społeczeństwie Kalisza cieszył się szacunkiem i sympatią jako lekarz i człowiek. W latach 1983-1994 pracował jako specjalista laryngolog w kaliskim ZOZ-ie. W grudniu 1994 roku ze względów zdrowotnych przeniósł się do Łodzi, do synów. Był wyróżniony wieloma odznaczeniami kombatanckimi, resortowymi, państwowymi i związkowymi, nie tylko polskimi, ale też francuskimi i brytyjskimi. Był honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego. Zmarł 26 września 2002 roku w Łodzi. (Fot. Kaliskie Towarzystwo Lekarskie)
sobota, 1 października, 2022
Uratował życie mojemu Ojcu, Adamowi Marczyńskiemu po wypadku samochodowym w roku 1965.