DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Wspomnienia
Marian Kubicki urodził się 29 września 1908 roku w Raszkowie. Był synem Władysława i Ewy z Konarskich. Zasłynął jako poeta i dziennikarz prasy ludowej. O swojej rodzinnej miejscowości napisał w jednym z wierszy: „Nie ma z nią rozstania i nie ma rozłąki”. Jest autorem wielu zbiorów wierszy, opowieści biograficznej „Tamte lata”, a także opowiadań satyrycznych „Powszechne sprawy”, opisujących codzienne życie mieszkańców swoich rodzinnych stron. Legitymował się wykształceniem wyższym. Za działalność w ruchu oporu w 1941 roku został aresztowany i był więziony na Pawiaku, gdzie przeszedł brutalne przesłuchania. Potem trafił do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Następnie był więźniem obozów położonych w głębi Niemiec, m.in. Buchenwaldu. Przebywał także we Francji, gdzie pracował w fabrykach produkujących sprzęt i broń wojskową. Do Polski powrócił w maju 1945 roku. 29 grudnia 1945 roku na IX sesji Krajowej Rady Narodowej na wniosek Stronnictwa Ludowego Marian Kubicki został zgłoszony na posła. Ślubowanie złożył 2 stycznia 1946 roku. W latach 1947, 1957, 1961, 1965 i 1969 uzyskiwał mandat posła na Sejm. W czasie sprawowania mandatu poselskiego zasiadał w Komisji Kultury i Sztuki oraz w Komisji Spraw Zagranicznych. Był zastępcą przewodniczącego Klubu Poselskiego ZSL w III kadencji, członkiem Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu oraz Komisji Skarbowo-Budżetowej Sejmu Ustawodawczego. Był redaktorem naczelny „Dziennika Ludowego”, członkiem Naczelnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Był odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem „Za waszą wolność i naszą” oraz Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945. Mieszkańcy Raszkowa zapamiętali Mariana Kubickiego, który często przyjeżdżał z Warszawy, jako społecznika, człowieka życzliwego, otwartego, niezwykle pomocnego, wrażliwego, ale także wesołego i dowcipnego. Razem ze starszym bratem Mieczysławem (pracownikiem Ministerstwa Oświaty i Szkolnictwa Wyższego) miał największy wkład w budowę raszkowskiej szkoły – tysiąclatki. Rodzinny Raszków często przewija się w jego twórczości. Autor powraca do niego zawsze z wielką nostalgią. W jednym z wierszy, zatytułowanym „O to proszę” wyraził pragnienie, aby po śmierci mógł spocząć na rodzinnej ziemi. Marian Kubicki zmarł 14 maja 1972 roku, w wieku 63 lat. Pochowany został jednak w Warszawie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Pozostawił po sobie córkę Ewę, która zmarła w roku 2014.
piątek, 4 marca, 2022
Marian Kubicki był poetą obozowym. jego wiersze zachowały się w pamietnikach- dziennikach poetyckich, prowadzonych przez kolegę obozowego – Zdzislawa Budzka, ktory zginął podczas bombardowania fabryki broni przy Buchenwaldzie. Dzienniki odziedziczyl po smierci jego kolega – Jan Tyrka, ktory emigrowal do Australii. Po smierci Jana Tyrki jego dokumentację obozową i owe dwa pamietniki z wierszami przejęła jego corka Vanda. Jej zyczeniem jest pokazanie swiatu poezji obozowej, a takze historii jej ojca. jego dwoch braci zginelo w Oswiecimiu. Jan Tyrka byl przeniesiony do Buchenwaldu tego samego dnia, co Marian KUbicki. Jego wiersze sa podpisywane skrotem „Kub.”, stad mozna sie bylo domyslec nazwiska. Aktualnie jest pisana ksiazka o losie jana Tyrki, ale tez o poezji obozowej owych dwoch dziennikow poetyckich.