Wspomnienia
Zenon Pozorski był długoletnim lekarzem praktykującym w Ostrowie oraz w ośrodkach zdrowia na terenie powiatu ostrowskiego. Urodził się 25 czerwca 1946 roku w Bydgoszczy jako syn Bernarda i Anny z domu Grajewskiej. Świadectwo dojrzałości uzyskał w II Liceum Ogólnokształcącym w Gdyni. Po egzaminach maturalnych podjął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku, które ukończył uzyskaniem dyplomu w roku 1971. Z dniem 1 października tego samego roku rozpoczął pracę w Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Ostrowie Wielkopolskim. Początkowo był zatrudniony w Wiejskim Ośrodku Zdrowia z Czarnymlesie koło Przygodzic, którego został kierownikiem. W tym czasie równocześnie dojeżdżał także do punktu lekarskiego w pobliskiej Dębnicy. Niespełna dwa lata później, od dnia 1 lipca 1973 roku Zenon Pozorski podjął pracę w Wiejskim Ośrodku Zdrowia w podostrowskiej Sobótce. Obsługiwał jednocześnie punkt lekarski w miejscowości Biniew oraz medycynę szkolną. Przywiązywał dużą wagę do
uzupełniania swojego wykształcenia i zdobywania nowych kwalifikacji. W 1978 roku uzyskał pierwszy stopień specjalizacji z zakresu chorób wewnętrznych. Poprzedził go stażem specjalizacyjnym odbytym w szpitalu miejskim w Ostrowie Wielkopolskim. Również w 1978 roku w Akademii Medycznej w Lublinie obronił tytuł doktora nauk medycznych. W 1991 roku uzyskał kolejną specjalizację, tym razem z medycyny ogólnej. Z dniem 1 stycznia 1989 roku Zenon Pozorski został powołany na stanowisko zastępcy
dyrektora Zakładu Opieki Zdrowotnej do spraw lecznictwa. Pełnił tę funkcję do 28 lutego 1999 roku, czyli do dnia, w którym nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę. Za swoją aktywność zawodową był wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Posiadał m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1984) i medal ,,Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia’’ (1986). Zmarł w dniu 30 stycznia 2007 roku, w wieku 60 lat. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na największym gdyńskim cmentarzu na Witominie. Zenon Pozorski był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną Barbarą Szatkowską (z zawodu nauczycielką) miał syna Pawła, który wybrał ten zawód, co ojciec. Został lekarzem specjalistą z zakresu ginekologii i położnictwa. Natomiast z drugą żoną Ewą Majnert (lekarzem specjalistą z zakresu chorób wewnętrznych i medycyny rodzinnej) miał syna Wojciecha, który również poszedł w ślady swoich rodziców i w roku 2014 uzyskał dyplom Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu).
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz