DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Wspomnienia
Wincenty Niemojowski herbu Wieruszowa był właścicielem ziemskim i działaczem społecznym. Urodził się 7 listopada 1854 roku w Pogrzybowie koło Ostrowa jako syn Leopolda (oficera z powstania listopadowego, właściciela Jedlca i Pogrzybowa) oraz Eleonory ze Skórzewskich herbu Drogosław z Mącznik. Już w wieku ośmiu lat został osierocony przez oboje rodziców. Był wychowywany przez stryja Jana Nepomucena. Do gimnazjum uczęszczał w Ostrowie, następnie w Krakowie, gdzie też studiował. W roku 1882 objął rodzinny majątek w Jedlcu, a w roku 1898 także Śliwniki. Udzielał się w wielu polskich organizacjach. Od roku 1885 do śmierci kierował działalnością kółek rolniczych w powiatach odolanowskim i ostrowskim. Przez 33 lata był prezesem Pleszewsko-Odolanowskiego Towarzystwa Rolniczego. Po utworzeniu Komisji Kolonizacyjnej w 1886 roku wystąpił z listem otwartym do społeczeństwa polskiego w zaborze pruskim, nawołującym do samoobrony i niesienia pomocy zagrożonym majątkom. Sam wykupił zagrożony Miedzianów pod Ostrowem. Orędował za rozwojem polskiego handlu i przemysłu. Należał do założycieli Związku Ziemian. Był współtwórcą kilku wielkopolskich banków ludowych i spółdzielni rolniczo-handlowych. Przez około 40 lat pełnił funkcję prezesa na powiat ostrowski Towarzystwa Naukowej Pomocy. Przez kilkanaście lat był w Ostrowie prezesem Towarzystwa Czytelni Ludowych. Rozbudował pałac w Śliwnikach, który był schronieniem dla weteranów powstań narodowych. Był jednym z inicjatorów powołania Komisji Opieki nad Weteranami Powstania Styczniowego, powstałej w Poznaniu w roku 1911. W dowód uznania został w roku 1919 mianowany pułkownikiem honorowym Polskich Sił Zbrojnych byłego Zaboru Pruskiego. W końcu pierwszej wojny światowej spieszył z pomocą polskim legionistom, internowanym w Szczypiornie. Patronował też przygotowaniom powstańczym w rejonie Kalisza i Ostrowa. W Polsce niepodległej był organizatorem pomocy Wielkopolski dla Górnego Śląska w okresie powstań i plebiscytu. Należał do Rady Naczelnej Związku Obrony Kresów Zachodnich i pełnił funkcję prezesa na powiat ostrowski. Udzielał się też w Polskim Czerwonym Krzyżu, Lidze Obrony Powietrznej Państwa, Tanich Kuchniach, Lidze Katolickiej i Sodalicji Mariańskiej. 15 października 1882 roku w Ostrorogu ożenił się z Jadwigą hr. Kwilecką herbu Byliny, z którą miał czworo dzieci. Zmarł 9 grudnia 1926 roku w Śliwnikach i tam został pochowany. (Fot. Księga pamiątkowa Związku Poznańskich Kółek Rolniczych)
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz