Tadeusz Pacanowski

Tadeusz Pacanowski był znanym ostrzeszowskim regionalistą i społecznikiem. Urodził się 17 marca 1918 roku w Gorzowie Śląskim. Po I wojnie światowej miasteczko to pozostało w granicach Niemiec, więc rodzice postanowili przeprowadzić się do niepodległej Polski. Najpierw osiedlili się w Praszce, a wiosną 1929 roku zakupili dom na rynku w Ostrzeszowie i otworzyli w nim aptekę. W Ostrzeszowie ukończył 8-klasowe Męskie Gimnazjum Księży Salezjanów.  W 1939 roku przeszedł kurs podchorążych rezerwy  w
Szczypiornie, uzyskując stopień kaprala. Po tygodniu urlopu został zmobilizowany i skierowany do 60. Pułku Piechoty w Ostrowie jako dowódca drużyny. Razem z nią 31 sierpnia 1939 roku otrzymał rozkaz stawienia się w Przygodzicach do pomocy saperom przygotowującym się do wysadzenia dwóch mostów. Tam dowiedział się, że jego pułk jest w odwrocie do Kalisza, a Niemcy bez wypowiedzenia wojny przekroczyli granicę Polski. Zmotoryzowanym oddziałom wroga umknął ze swoimi żołnierzami na dwóch drabiniastych wozach konnych. Jego kompania w Szczypiornie połączyła się z macierzystym pułkiem. Pod Uniejowem brała udział w likwidacji niemieckiej  jednostki, dzięki czemu udało się zdobyć około 40 pojazdów nieprzyjacielskich. 17 września kapral Tadeusz Pacanowski zakończył swój szlak bojowy. Został ciężko ranny pod Łomiankami. Zdołał jednak uratować życie, bo trafił do prowizorycznego szpitala, gdzie zoperowano mu rękę i nogę. Potem znalazł się w warszawskim Szpitalu Maltańskim przy ulicy Senatorskiej. Dzięki zabiegom i silnej woli powoli zaczął stopniowo przychodzić do siebie. Po kilku miesiącach zawieziono go na rekonwalescencję do Milanówka. Po odzyskaniu zdrowia w marcu 1942 roku  zamieszkał w majątku ziemskim Kuflew i podjął tam pracę. Jesienią 1944 roku pojechał do brata Stefana przebywającego w majątku Lipie pod Krzepicami. Tam doczekał końca okupacji. 2 lutego 1945 roku wrócił do Ostrzeszowa.  Pod okiem farmaceutki Franciszki Nasiadek przygotował się do pracy w rodzinnej aptece. 31 maja 1948 roku stanął z nią na ślubnym kobiercu. W Ostrzeszowie zaangażował się w działalność wielu organizacji społecznych. Uznał, że to jest jego miejsce na ziemi. Mógł wyjechać do rodziny mieszkającej za granicą, ale postanowił nigdzie się stamtąd nie ruszać. Zawsze powtarzał, że tu czuje się najlepiej. Prowadził bardzo aktywny tryb życia. Do 86. roku życia kierował samochodem. 29 września 2015 roku otrzymał medal ,,Za Zasługi dla Miasta i Gminy Ostrzeszów’’. Z wnioskiem o nadanie tego wyróżnienia wystąpiło Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Ostrzeszowskiej, w którym Tadeusz Pacanowski aktywnie działał przez wiele lat. Mając 95 lat zdecydował się, ulegając namowom córki i wnuczek, spisać swoje wspomnienia. Są one bardzo osobiste, ale zarazem interesujące dla historyka, szczególnie jeśli chodzi o kampanię wrześniową. Jego relacja jest cennym źródłem wiadomości o tym, co w pierwszych dniach wojny działo się w naszym regionie. Okazało się, że mimo upływu 75 lat od tamtych wydarzeń zachował znakomitą pamięć. Tadeusz Pacanowski zmarł 28 września 2017 roku w Ostrzeszowie, mając 99 lat i 6 miesięcy.