Wspomnienia
Stefan Moch urodził się 26 lipca 1919 roku w Ostrowie, w rodzinie kierownika pociągu Jana i Marii z domu Kierzek. Miał trzech braci – Teofila, Edwarda i Mariana. Od 1933 roku był uczniem Gimnazjum Męskiego w Ostrowie. W 1939 roku uzyskał małą maturę i promocję do liceum, jednak nie podjął nauki z uwagi na wybuch II wojny światowej. Podczas okupacji hitlerowskiej, w maju 1940 roku, został aresztowany przez gestapo i wraz z grupą uczniów gimnazjalnych osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau. Po usilnych staraniach rodziny zamieszkałej w Niemczech został w 1942 roku zwolniony i powrócił do Ostrowa. Pozostawał jednak w dalszym ciągu pod nadzorem policyjnym i był zobowiązany do okresowego meldowania się na posterunku gestapo. Otrzymywał tam skierowania do pracy. Każdorazowo były to bardzo ciężkie roboty w niemieckich firmach, początkowo Lautrich, a później Hallerich. W ostatnim okresie okupacji został zesłany na akcję budowy ziemnych zapór przeciwczołgowych. Po zakończeniu wojny trudna sytuacja rodzinna nie pozwoliła mu na kontynuowanie przerwanej w 1939 roku nauki. Stefan Moch w 1945 roku podjął pracę w firmie instalacyjnej. Rok później, po ukończeniu kursów wieczorowych dla pracujących, uzyskał maturę. Podjął wówczas pracę w Ostrowskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego na stanowisku kierownika działu finansowego. W późniejszym okresie piastował stanowiska zastępcy dyrektora do spraw ekonomicznych oraz szefa działu zaopatrzenia. Na tym ostatnim stanowisku pracował aż do przejścia w 1988 roku na emeryturę. W tym czasie odnowiły się u niego choroby nabyte jeszcze w okresie pobytu w obozie koncentracyjnym. Po długich cierpieniach zmarł 28 czerwca 1993 roku we wrocławskiej klinice. Spoczywa na cmentarzu przy ulicy Bema w Ostrowie. Był żonaty z Krystyną z domu Smętek. Miał jednego syna Marka. Stefan Moch był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Honorową za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego, Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Kaliskiego, Srebrną Odznaką Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz