Wspomnienia
Stanisław Grześkowiak urodził się 16 kwietnia 1932 roku w Biniewie jako syn Tomasza i Heleny z domu Niezgódka. Ojciec był administratorem majątków ziemskich Górzno i Lewków należących do rodziny Lipskich. Matka natomiast była pracownicą urzędu pocztowego w Ostrowie. Pierwsze nauki Stanisław pobierał w domu rodzinnym pod kierunkiem pułkownika Prackiego. Zaraz po zakończeniu II wojny światowej zaczął uczęszczać do Gimnazjum Męskiego w Ostrowie. Jeszcze przed jego ukończeniem, w 1950 roku został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w jednostce lotniczej. Z uwagi na swoje pochodzenie i zawód wykonywany przed wojną przez ojca, a także krewnych mieszkających poza granicami Polski (Wielka Brytania i Niemcy) został po pewnym czasie skierowany do pracy w oddziałach wojskowych w kopalni ,,Wujek’’. Doznał tam poważnych obrażeń, po których uzyskał zaświadczenie o niezdolności do dalszej służby. Jeszcze w trakcie odbywania służby na prośbę wystosowaną przez rodziców i dyrekcję szkoły do marszałka Konstantego Rokossowskiego był urlopowany, dzięki czemu w 1953 roku zdał w ostrowskim gimnazjum w trybie eksternistycznym egzaminy dojrzałości. Rok później podjął studia na Wydziale Rolnym Akademii Rolniczej w Poznaniu. Po otrzymaniu dyplomu, z początkiem stycznia 1960 roku Stanisław Grześkowiak został zatrudniony w Centralnej Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Słupi Wielkiej koło Środy Wielkopolskiej. Pełnił tam funkcję asystenta oraz starszego asystenta w Pracowni Doświadczenia Polowego. Od 1975 roku zajmował stanowisko kierownika tejże pracowni. W swojej pracy naukowej specjalizował się w uprawie buraka pastewnego i pszenżyta. W trakcie swojej pracy zawodowej rozpoczął przewód doktorski, który jednak po pewnym czasie zmuszony był przerwać z uwagi na pogarszający się stan zdrowia. Wraz z żoną Wandą Ochocimską-Zienkiewicz, którą poślubił w 1961 roku w Wolsztynie wychował dwóch synów – Tomasza (absolwenta Akademii Rolniczej w Poznaniu) i Andrzeja (absolwenta Wydziału Elektrycznego Politechniki Poznańskiej). Był uzdolniony muzycznie, grał na fortepianie i skrzypcach. Znał języki obce (niemiecki, angielski, łacinę i grecki). Bliscy wspominają go jako doskonałego erudytę. Stanisław Grześkowiak zmarł 5 lutego 1997 roku w szpitalu w Ostrowie Wielkopolskim, w wieku 64 lat. Został pochowany na cmentarzu parafialnym kościoła św. Katarzyny w Koszutach koło Środy Wielkopolskiej.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz