Wspomnienia
Ryszard Piestrzyński urodził się 2 kwietnia 1902 roku w Kaliszu. Był synem Stanisława – lekarza i Zofii z domu Wize. Uczęszczał do Gimnazjum Humanistycznego w Kaliszu, a następnie do École Scientifique w Lozannie. Maturę zdał po zakończeniu I wojny światowej w Poznaniu. Ukończył Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego. Podczas studiów rozpoczął pracę w zawodzie dziennikarza. Pracował w ,,Kurierze Poznańskim’’, m.in. jako korespondent przy Lidze Narodów w Genewie oraz na wielu konferencjach zagranicznych. Był bliskim współpracownikiem redaktora naczelnego ,,Kuriera’’ – Mariana Seydy. W latach 1929-1935 piastował mandat radnego miasta Poznania. Należał do Związku Ludowo-Narodowego i Stronnictwa Narodowego. W latach 1930 -1935 zasiadał w Sejmie III kadencji z ramienia Narodowej Demokracji. Był wśród organizatorów Związku Młodych Narodowców – grupy secesyjnej wyłonionej ze Stronnictwa Narodowego. Był zwolennikiem konstytucji kwietniowej i współpracy z sanacją. Od 1936 roku był redaktorem naczelnym warszawskiego „Kuriera Porannego”. Po przekształceniu, w 1936 roku Związku Młodych Narodowców w Ruch Narodowo-Państwowy, został prezesem nowo powołanej organizacji, którą to prezesurę sprawował aż do wybuchu II wojny światowej. Brał udział w wojnie obronnej 1939 roku, po której został internowany w Rumunii. Pracował w Biurze Prasy i Propagandy przy ambasadzie polskiej w Bukareszcie oraz uczestniczył w organizowaniu ewakuacji Polaków do Francji i na Bliski Wschód. Działał w rumuńskiej sekcji Związku Dziennikarzy RP. Służył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich w Palestynie. Był współpracownikiem czasopisma „Ku Wolnej Polsce” oraz redaktorem „Biuletynu Informacyjnego” i „Biuletynu Obozowego” w Egipcie. Od 1942 roku był członkiem redakcji „Orła Białego”, z którym to czasopismem znalazł się we Włoszech, a następnie w latach 1946-1949 w Brukseli i w Londynie. Po wojnie pozostał na emigracji i nadal pracował w swoim zawodzie. W latach 1944-1957 był redaktorem naczelnym „Orła Białego”. Przez wiele lat piastował funkcję wiceprezesa Związku Dziennikarzy Polskich na Uchodźstwie. Opublikował książki ,,Naród w państwie’’ (1934), ,,O co chodzi’’ (1934), ,,W nowym ustroju’’ (1935), ,,W połowie drogi’’ (1946) oraz liczne artykuły w czasopismach ,,Awangarda’’ i ,,Czuwamy’’. Był członkiem emigracyjnej Rady Narodowej. Za swoją działalność został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. Rodzinę założył z aktorką Romaną z Pawłowskich Jezierską (1909-1976), z którą miał córkę Izabelę. Zmarł 16 listopada 1962 roku w Londynie. Pochowany został na Cmentarzu Fulham North Sheen. (Fot.wikipedia.org.pl)
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz