DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Wspomnienia
Józef Pawlak urodził się 28 lutego 1892 roku w Krępie koło Ostrowa. Jego rodzicami byli Stanisław i Franciszka. W latach 1898-1906 uczęszczał do szkoły ludowej na Krępie. Świadectwo jej ukończenia otrzymał w dniu 31 marca 1906 roku. 24 stycznia 1914 roku wziął ślub z Rozalią Dominiczak, a 12 października tego samego roku został wcielony do armii pruskiej i skierowany do piechoty. Począwszy od 1 grudnia tego roku uczestniczył bezpośrednio w działaniach wojennych na froncie francuskim. Podczas jednej z potyczek, 16 czerwca 1915 roku po wybuchu granatu został ranny w prawy bok. Trafił do szpitala wojskowego w Wittenberdze, gdzie przebywał na rekonwalescencji do 16 lipca. 17 kwietnia 1917 roku dobiegła końca jego służba i mógł wreszcie zdjąć niemiecki mundur. Rok później wstąpił do tworzonej we Francji przez generała Józefa Hallera Armii Polskiej. Przyjęty w jej szeregi 25 maja 1918 roku, otrzymuje wkrótce potem przydział do 1 Pułku Strzelców Kresowych. Wiosną 1919 roku wraz z ,,Błękitną Armią'' przybywa do niepodległej już Polski i z marszu zostaje skierowany na wschód. Od 10 kwietnia 1919 roku walczy z Rosją bolszewicką. Wchodzi w skład 44 kompanii szkolnej 44 Pułku Strzelców Kresowych w Łucku. Najprawdopodobniej ze względów zdrowotnych 19 marca 1920 roku zostaje urlopowany bezterminowo i przeniesiony do rezerwy. Po prawie sześciu latach wrócił do życia cywilnego. Zamieszkał wraz z żoną i trójką dzieci (Stanisława, Maria i Sylwester) przy Drodze Wysockiej 10 w Ostrowie. Aby zapewnić najbliższym utrzymanie podejmował się różnych prac. Najpierw znalazł zatrudnienie w służbach miejskich, potem przydzielono go do cementowni, która znajdowała się na terenie obecnego targowiska przy ulicy Głogowskiej. Miał utrudnione zadanie, ponieważ na skutek obrażeń odniesionych na wojnie musiał używać do poruszania się laski. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, 13 lipca 1939 roku, wraz z rodziną zmienił miejsce zamieszkania i zameldował się przy ulicy Raszkowskiej 12. Po wojnie Józef Pawlak został zatrudniony jako stróż na nieistniejącym już obecnie cmentarzu przy obecnej ulicy Wojska Polskiego. Był to okres, kiedy nekropolia ta była likwidowana, a szczątki pochowanych osób przenoszone były w inne miejsce. Tam pracował do końca swoich dni. Zmarł 1 kwietnia 1952 roku na zawał serca w starym ostrowskim szpitalu. Miał 60 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Limanowskiego. Żona Józefa Pawlaka przeżyła go o cztery lata. Zmarła w roku 1956. Z trójki ich dzieci Maria i Sylwester założyli własne rodziny w Oleśnicy. W Ostrowie pozostała jedynie córka Stanisława.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz