Wspomnienia
Jan Orłowski urodził się 22 maja 1906 roku w Ostrowie Wielkopolskim. Był synem szewca Józefa i Józefy z domu Kucharczyk. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Miał czterech braci i siostrę. Uczęszczał do Gimnazjum Męskiego w rodzinnym mieście, gdzie w 1926 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Potem rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Po trzech latach postanowił przenieść się na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Tam zdobył dyplom ukończenia studiów. W 1932 roku
został absolwentem Szkoły Podchorążych Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Następnie podjął pracę w Zakładzie Płyt Fotograficznych ,,Alfa’’ w Bydgoszczy i do 1939 roku pracował tam na stanowisku dyrektora do spraw administracyjnych. Zajmował się też reklamą i promocją tego przedsiębiorstwa, które było czołową polską fabryką artykułów fotograficznych, pokrywającą prawie połowę zapotrzebowania krajowego. Przed wybuchem II wojny światowej Jan Orłowski został zmobilizowany. Brał udział w kampanii wrześniowej jako oficer rezerwy 15. Wielkopolskiego Pułku Piechoty Artylerii Lekkiej w Bydgoszczy. Legitymował się stopniem wojskowym lotnika porucznika. Dostał się do niewoli niemieckiej. Podczas okupacji przebywał kolejno w obozach jenieckich: Weilburg – Lahn (Oflag IX B), Woldenberg – Dobiegniew (Oflag II C) i od stycznia 1945 roku do końca wojny – Murnau (Oflag VII A). W 1947 roku Jan Orłowski powrócił do kraju i do wykonywanego przed wojną zawodu. Pracował przez krótki okres w Bydgoskich Zakładach Fotochemicznych ,,Foton’’ (pod taką nazwą funkcjonowała przedwojenna ,,Alfa’’). Potem był zatrudniony kolejno w Zakładach Radiowych ,,Eltra’’, a w latach 1953-1960 pracował w Farmaceutycznej Spółdzielni Pracy ,,Filofarm’’ w Bydgoszczy. Zmarł w dniu 10 kwietnia 1965 roku w Bydgoszczy, w wieku 59 lat. W tym mieście został pochowany. Jego najstarszy brat Teofil (1893-1945) był wybitnym chemikiem, uważanym za jednego z twórców polskiego przemysłu fotochemicznego. W okresie międzywojennym pracował, podobnie jak Jan, w wytwórni płyt fotograficznych ,,Alfa’’ w Bydgoszczy, gdzie aż do 1939 roku zajmował stanowisko dyrektora technicznego. W czasie okupacji został aresztowany za podejrzenie o przynależność do nielegalnej polskiej organizacji i osadzony w obozie koncentracyjnym Stutthof. Po miesięcznym pobycie, 24 listopada 1944 roku, został wysłany w transporcie więźniów w głąb Rzeszy, do obozu Buchenwald. Tam wszelki ślad po nim zaginął.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz