Wspomnienia
Edzard Schaper urodził się 30 września 1908 roku w Ostrowie Wielkopolskim w rodzinie niemieckiego urzędnika. Dzieciństwo spędził w rodzinnym mieście, a migawki z tego okresu można odnaleźć w jego późniejszej twórczości. Mieszkał z rodzicami przy ulicy Starokaliskiej (obecnie Ledóchowskiego). Do Gimnazjum Męskiego w Ostrowie zaczął uczęszczać w 1919 roku razem ze swoim starszym o rok bratem Karolem. Odzyskanie przez Polskę niepodległości spowodowało wyjazd wielu rodzin niemieckich urzędników. Schaperowie najpierw zamieszkali w Głogowie, a następnie przenieśli się do Hanoweru – miasta rodzinnego ojca Edzarda. Tam ukończył on gimnazjum, zdał egzaminy maturalne oraz uczęszczał do konserwatorium muzycznego. Zdecydował się na zawód aktora, ale zajmował się także reżyserią. Wiele podróżował, występując na scenie i reżyserując. Mieszkał w Niemczech, Anglii, Danii. W 1930 roku odwiedził rodzinny Ostrów. Od 1931 roku mieszkał na stałe w Estonii, gdzie założył rodzinę i gdzie pracował jako korespondent. W 1939 roku, mimo nakazu, odmówił przeniesienia się w głąb Rzeszy Niemieckiej. Po wejściu Armii Czerwonej na tamte tereny zbiegł do Finlandii. Przyjął tamtejsze obywatelstwo i walczył w wojnie fińsko – radzieckiej. Otrzymał dwa zaoczne wyroki śmierci (w Niemczech i ZSRR). W obu państwach uznano go bowiem za zdrajcę. Po zawieszeniu broni przez Finlandię we wrześniu 1944 roku musiał uciekać do Szwecji, gdyż Rosjanie domagali się jego wydania. Trzy lata później przeniósł się do Szwajcarii, gdzie osiadł na stałe i gdzie mieszkał do końca życia. W okresie powojennym dużo publikował, nawiązując do chrześcijańskich korzeni cywilizacji i dylematów moralnych XX wieku. Miał niezwykle bogaty dorobek, a jego książki przetłumaczono na wszystkie podstawowe języki europejskie. Był działaczem na rzecz pokoju na świecie, orędownikiem niezależności państw bałtyckich, przeciwnikiem komunizmu i nazizmu. Jako wybitny humanista wielokrotnie stawał w obronie narodów Europy Wschodniej. Był laureatem Nagroda im. Theodora Fontany (1953), Międzynarodowej Nagrody im. Charlesa Veillona (1962) i Nagrody im. Gottfrieda Kellera (1967). Zmarł 29 stycznia 1984 roku w Bernie, w wieku 75 lat. Jego grób znajduje się na cmentarzu w szwajcarskim miasteczku Brig. W 1993 roku w ramach Biblioteki Ostrowskiej ukazała się jego nowela zatytułowana ,,Dzieciątko Jezus z karelskich lasów’’. Natomiast we wrześniu 2008 roku, w 100-lecie urodzin Edzarda Schapera Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego przygotowało poświęconą mu wystawę. (Fot. www.kirchenzeitung.ch)
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz