DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Wspomnienia
Andrzej Zborowski był żołnierzem Armii Andersa, uczestnikiem Bitwy o Monte Cassino. Urodził się 4 października 1916 roku w Tbilisi (Gruzja). Ojciec Lucjan był przemysłowcem. Natomiast matka Lucyna, z domu Bronikowska wywodziła się z rodziny ziemiańskiej. Miał starszą siostrę Marię oraz młodszego brata Jerzego. Od roku 1927 był uczniem ostrowskiego Gimnazjum Męskiego. W szkole tej w roku 1934 uzyskał świadectwo dojrzałości. W okresie nauki należał do Drużyny Harcerskiej im. Henryka Dąbrowskiego. Od roku 1935 studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Był przewodniczącym Akademickiego Koła Ostrowian oraz członkiem korporacji studenckiej ,,Primislavia’’. Korporacja ta została założona w 1927 roku przez grupę studentów pochodzenia ziemiańskiego. Przez cały okres swojego istnienia utrzymywała charakter elitarny, zrzeszając młodzież akademicką wyższych klas społecznych. Wybuch II wojny światowej zastał Andrzeja Zborowskiego w jednym z poznańskich szpitali. Po wyjściu z niego nie mógł pogodzić się z okupacyjną rzeczywistością. Już w listopadzie 1939 roku podjął próbę przedostania się do Armii Polskiej na Zachodzie. Nie udało mu się zrealizować tego planu, ponieważ przy przekraczaniu granicy rumuńskiej został zatrzymany przez funkcjonariuszy NKWD. Deportowano go do łagrów na daleką Syberię. Po latach katorgi udało mu się wstąpić do Polskich Sił Zbrojnych utworzonych w ZSRR przez generała Władysława Andersa, z którymi latem 1942 roku został ewakuowany na Bliski Wschód. Tam ukończył podchorążówkę artylerii i w stopniu podporucznika II Korpusu Polskiego walczył na froncie włoskim. W walkach pod Loreto został ciężko ranny w głowę i ewakuowany do szpitala w Anglii. Tam doczekał końca wojny. Jako inwalida, ukończył studia prawnicze w Oxfordzie. Po uzyskaniu dyplomu podjął decyzję o pozostaniu na stałe na Zachodzie. W roku 1948 zawarł związek małżeński z Angielką Beryl Shepherd. Rok później urodził im się syn Andrzej Jerzy. Był zatrudniony w różnych instytucjach. W swojej pracy zawodowej aktywnie działał na rzecz wspierania kontaktów gospodarczych z Polską. Wielokrotnie odwiedził rodzinny kraj. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Croydon pod Londynem. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 26 kwietnia 1998 roku, mając 81 lat. Rodzina sprowadziła urnę z jego prochami do Polski. Nabożeństwo żałobne przy asyście warty honorowej Wojska Polskiego zostało odprawione w dniu 23 czerwca 1998 roku w Katedrze Polowej w Warszawie. Andrzej Zborowski został pochowany w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Powązkowskim. Był uhonorowany wieloma odznaczeniami bojowymi, w tym m.in. Krzyżem Walecznych i Krzyżem Monte Cassino.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz