DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Ten artykuł jest wyświetlany w trybie archiwalnym, co może skutkować nieprawidłowym wyświetlaniem niektórych elementów.
Swoimi wykładami, konwersatoriami i seminariami wyznaczał najwyższe standardy, a także dawał przykład niezwykłego oddania promocji licencjatów, magistrów i doktorów. Był świetnym popularyzatorem nauki, chętnie wychodzącym poza mury uczelni. Zainicjował porozumienie Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z Miejską Biblioteką Publiczną im. Adama Asnyka w Kaliszu, dotyczące współpracy informacyjnej i naukowej, dzięki któremu kaliscy czytelnicy zyskali dostęp do najnowszych książek i czasopism polonistycznych.
Józef Tomasz Pokrzywniak urodził się 16 stycznia 1947 roku w Czempiniu koło Kościana. W 1965 podjął studia filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1970 otrzymał na UAM dyplom magistra i został asystentem w Zakładzie Historii Kultury Polskiej. Zajmował się głównie literaturą okresu Oświecenia. Debiutował w 1975 artykułem ogłoszonym w „Studiach Polonistycznych”. Wyniki badań publikował też m. in. w „Tekstach”, „Pamiętniku Literackim” i „Ruchu Literackim”. Doktoryzował się w 1978 roku, na podstawie rozprawy poświęconej kaliszaninowi: Jan Gorczyczewski – tłumacz, satyryk i krytyk. W 1979 roku objął stanowisko adiunkta. W 1980 został członkiem NSZZ Solidarność UAM i jako redaktor naczelny prowadził związkowy miesięcznik „Środowisko”. Interesował się pracami z zakresu dydaktyki literatury (pod pseudonimem Tomasz Ostowiak ogłaszał artykuły poza cenzurą). W 1994 przedłożył rozprawę habilitacyjną Komedie Ignacego Krasickiego i rok później uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego UAM. W 1999 otrzymał tytuł naukowy profesora, zaś w 2001 stanowisko profesora zwyczajnego.
Profesor Józef Tomasz Pokrzywniak był członkiem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza i członkiem-założycielem Towarzystwa Badań nad Wiekiem XVIII. Wchodził w skład Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich w Warszawie, był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. Był współzałożycielem oraz przewodniczącym Konferencji Polonistyk Uniwersyteckich, przewodniczył zespołowi ekspertów Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej. Dwukrotnie piastował funkcję dyrektora Instytutu Filologii Polskiej i także przez dwie kadencje dziekana Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej. Przez trzydzieści lat był senatorem UAM. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, otrzymał również m.in. odznakę Zasłużony dla Miasta Kalisza.
(za: prof. Piotr Łuszczykiewicz)
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz