Ten artykuł jest wyświetlany w trybie archiwalnym, co może skutkować nieprawidłowym wyświetlaniem niektórych elementów.
Marian Bogusz, twórca warszawskiej „Grupy 55” i współzałożyciel i kierownik „Galerii Krzywe Koło” to jeden z najwybitniejszych animatorów nurtu awangardowego. Nie wszyscy wiedzą, że pochodzi z Pleszewa i to właśnie tam postanowiono uczcić 100. rocznicę jego urodzin.
CZYTAJ: Rodzina żubrów powiększyła się! Możesz nadać imiona maluchom
Z tej okazji zorganizowano wystawę prac artysty. Ekspozycja jest dostępna w Muzeum Regionalnym w Pleszewie od 11 lipca i przyciąga coraz większe rzesze mieszkańców nie tylko tych żywo zainteresowanych sztuką czy twórczością artysty. Ekspozycja powstała w oparciu o zbiory Muzeum Regionalnego i jest przekrojem prac Mariana Bogusza, a więc można zobaczyć m.in. obrazy, rysunki, gwasze i – zdaniem przedstawicieli muzeum – najciekawsze projekty przestrzenne z jego bogatej twórczości. To jednak nie wszystko. Ekspozycję dopełniają wycinki prasowe, zdjęcia czy katalogi wystaw poświęcone jemu i jego twórczości.
Wystawę obejrzał już m.in. Zdzisław Ostojski, siostrzeniec Mariana Bogusza, który przyjechał z Ostrowa Wielkopolskiego wraz z żoną i wnuczką. – Nasz gość pochwalił dobrze i ciekawie przygotowaną ekspozycję. Dokonał także pamiątkowego wpisu w kronice – mówi Adam Staszak, dyrektor Muzeum Regionalnego w Pleszewie.
Wystawa będzie dostępna do końca sierpnia 2020.
Marian Bogusz urodził się 25 marca 1920 roku w Pleszewie. Zmarł 12 lutego 1980 w Warszawie. Był malarzem, rzeźbiarzem, autorem realizacji przestrzennych, scenografem, aktywnym animatorem życia artystycznego, inicjatorem wydarzeń artystycznych. Dzieciństwo i młodość spędził w Pleszewie, maturę zdał w Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w 1939 roku. Wykształcenie artystyczne w zakresie malarstwa zdobywał w latach 1946-1948 w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowniach prof. J. Cybisa i prof. J. Sokołowskiego. Współzakładał Klub Młodych Artystów i Naukowców (1947-1949), „Grupę 55”, skupiającą artystów, głównie malarzy (Marian Bogusz, Zbigniew Dłubak, Kajetan Sosnowski, Andrzej Zaborowski Barbara Zbrożyna).
Jego malarstwo w latach 40. XX wieku bliskie było założeniom surrealizmu, a w następnej dekadzie przybrało wyraz napięć właściwych nurtowi metaforycznemu, a także abstrakcyjnemu, zaś w kolejnym okresie, po przejściu przez eksperymenty malarstwa materii i malarstwa gestu, przybrało formę harmonijnych kompozycji tworzonych w układach linearno-geometrycznych. Był również autorem form przestrzennych, wyimaginowanej, mentalnej przestrzeni, charakteryzującej się wyznaczeniem funkcji koloru, skierowanego na światło i grubą, sfałdowaną fakturę, którą odcinał się od gładkich płaszczyzn tła. Artysta prowadził aktywną działalność inicjatorską i organizacyjną w walce o wolną, nowatorską postawę w sztuce. Współorganizował I Wystawę Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948 roku. Był kierownikiem awangardowej Galerii Krzywego Koła w Warszawie (1956-1965), Plenerów w Osiekach (1963), Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965). Organizował działania takie jak: Propozycja dla Warszawy (1972) czy Lubelskie Spotkania Plastyczne (1976-1978).
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz