Ten artykuł jest wyświetlany w trybie archiwalnym, co może skutkować nieprawidłowym wyświetlaniem niektórych elementów.
Jacek Antoni Kowalski był także polonijnym germanistą, publicystą zaangażowanym w walkę na rzecz odzyskania przez Polskę suwerenności. Urodził się w Ostrowie Wielkopolskim i pochodził z niezwykle patriotycznej rodziny. Jego dziadek, dr Aleksander Dubiski był lekarzem i kapitanem Wojska Polskiego. Jego matka, Maria Dubiska-Kowalska, ps. „Maryla” była żołnierzem Armii Krajowej.
W 1976 roku był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa MSW i uciekł do Francji, a potem do Niemiec. Zamieszkał w Augsburgu po otrzymaniu azylu politycznego. W latach 1977-1984 pracował jako nauczyciel języka niemieckiego i historii. Od 1976 roku był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej na Obczyźnie. Później pełni w partii wiele ważnych funkcji.
Był delegatem Rady Pomocy Uchodźcom z ramienia Rządu Rzeczpospolitej w Londynie. Kowalski był także współwydawcą pisma ZPU „Rodak”, a także redaktorem naczelnym pism PPS „Przemiany”, „Die Wende”. Później został redaktorem „Biuletynu Bawarskiego”. Publikował też w prasie emigracyjnej „Dziennik Polski” i „Tydzień Polski” w Londynie. W latach 1977-1994 współpracował z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa w Monachium. Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Światowej Federacji Dziennikarzy. W 2004 roku uznany przez Instytut Pamięci Narodowej za pokrzywdzonego i prześladowanego przez reżim PRL.
Zmarł nagle 21 marca 2019 roku w Augsburgu. Miał 69 lat.
czwartek, 18 kwietnia, 2019
Pamiętam Cię Jacuś – jeszcze ze szkoły – nasze słynne III LO. Spoczywaj w pokoju!