Ten artykuł jest wyświetlany w trybie archiwalnym, co może skutkować nieprawidłowym wyświetlaniem niektórych elementów.
Budynek aresztu śledczego w Ostrowie Wielkopolskim powstał w 1863 roku na polecenie pruskich władz zaborczych. Jednocześnie powstał wtedy gmach sądu oraz więzienia. W latach 1874 – 1876 w jednej z cel więziony był Mieczysław Halka Ledóchowski, ówczesny Prymas Polski. W 1925 roku dla upamiętnienia tego faktu postawiono jego pomnik, który znajduje się przy ostrowskiej Konkatedrze. Przy wejściu do celi nr 25, czyli tam gdzie przebywał duchowny, znajduje się pamiątkowa tablica.
W okresie II wojny światowej (w listopadzie 1939 roku) w ostrowskiej placówce więzionych było 40 Polskich obywateli, elitę intelektualną Ostrowa Wielkopolskiego. 14 grudnia 1939 roku wywieziono ich z więzienia do Winiar pod Kaliszem i tam rozstrzelano. Ostrowskie więzienie znajdowało się pod nadzorem gestapo. Stanowiło etap pośredni w drodze do innych zakładów karnych i obozów koncentracyjnych. W czasie okupacji hitlerowskiej przeszło przez nie ponad dwa tysiące więźniów. Wykonywano w nim wyroki śmierci, zarówno przez rozstrzelanie, jak i powieszenie.
Obecnie areszt śledczy w Ostrowie Wielkopolskim podlega Okręgowemu Inspektoratowi Służby Więziennej w Łodzi i posiada 347 miejsc (267 w Ostrowie Wielkopolskim oraz 80 w oddziale w Kaliszu). Jednostka przeznaczona jest dla tymczasowo aresztowanych i skazanych mężczyzn. Trafiają tutaj osadzeni, którzy pozostają do dyspozycji Prokuratur oraz Sądów w Ostrowie, Koninie, Kaliszu, Kole, Kępnie, Turku, Ostrzeszowie, Krotoszynie, Pleszewie oraz Jarocinie.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz