DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Uprawa aloesu może przynieść wymierne korzyści zdrowotne, choć stanie się tak tylko wtedy, kiedy wiemy, z jaką dokładnie odmianą aloesu mamy do czynienia i jeśli używamy go we właściwy sposób. Niniejszy artykuł to minikompendium wiedzy o tej niezwykłej roślinie. Zapraszamy do lektury!
Bardzo niewiele roślin o właściwościach leczniczych można z powodzeniem uprawiać w mieszkaniu. Aloes – bo o nim mowa – to wyjątek, który zapewne każdy z nas zna i potrafi rozpoznać. Nie wszyscy jednak wiedzą, że miąższ tej rośliny jest niezwykle cenny dla zdrowia. Zawiera bogactwo witamin, soli mineralnych, kwasów organicznych, wielocukrów, glikoproteidów oraz stymulatorów biogennych. Aloes to prawdziwy skarb – działa bakteriobójczo, regenerująco i przeciwzapalnie, a także wspiera pracę układu odpornościowego.
Aloes, pochodzący z Ameryki Południowej, w naszych warunkach klimatycznych najlepiej sprawdza się w uprawie domowej, w pomieszczeniach zamkniętych. Optymalna temperatura dla tej rośliny to zimą 8–10°C, a latem 20–25°C, co oznacza, że przez cały rok musi być utrzymywana dodatnia temperatura. Aloes uwielbia światło, jednak należy unikać bezpośredniego nasłonecznienia – jego liście mogą ulec poparzeniu. W lecie może przebywać na balkonie – meble balkonowe w otoczeniu żywej roślinności prezentują się bowiem o niebo lepiej. Aloes to sukulent, dlatego lepiej znosi przesuszenie niż przelanie. Lubi nasłonecznione miejsca i potrafi dość długo wytrzymać bez wody – zwłaszcza zimą warto podlewać go oszczędnie. Nadmierna wilgoć sprzyja bowiem rozwojowi pleśni i grzybów, które mogą osłabić roślinę. Najlepiej rośnie w podłożu przeznaczonym do uprawy kaktusów i sukulentów. Nowe sadzonki najlepiej przesadzać wiosną lub latem, a nawożenie stosować jedynie w okresie od wiosny do jesieni. W sprzyjających warunkach aloes może osiągnąć nawet 60 cm wysokości. Choć jest odporny na większość szkodników, zdarza się, że hodowcy muszą zmierzyć się z wełnowcami.
Do celów leczniczych należy wykorzystywać tylko taką roślinę, która ma co najmniej 3 lata a jej liście osiągają długość co najmniej 20 cm. Miąższ aloesu można stosować bezpośrednio na skórę, również jako dodatek do kosmetyków, natomiast sok z aloesu doskonale wzmacnia odporność, jednak ze względu na jego możliwe działanie przeczyszczające należy spożywać go z umiarem.
Nie każdy aloes to aloes leczniczy. Najbardziej znanym i cenionym ze względu na swe właściwości prozdrowotne jest odmiana Aloe vera – czyli aloes zwyczajny charakteryzujący się długimi, mięsistymi liśćmi, rosnącymi w rozetach. Istnieją jednak gatunki, które wykazują działanie drażniące albo nawet trujące. Aloes, jak wszystko należy stosować z umiarem i z głową. Dobrze jest tuż przed podaniem na skórę lub spożyciem wykonać test alergiczny. Bezwzględnie nie należy aloesu stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią lub osób zmagających się z chorobami nerek, wątroby czy jelit.
Prócz aloesu zwyczajnego czyli Aloe vera, który jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem tej rośliny o udokumentowanym działaniu prozdrowotnym, w naszych domach możemy spotkać jeszcze Aloe ferox, czyli aloes uzbrojony, którego spożywanie w większej ilości może przyczynić się do zaburzeń trawiennych i w gospodarce elektrolitowej. Kolejną odmianą aloesu jest aloes drzewiasty (Aloe arborescens), który również może być toksyczny dla zwierząt i ludzi. Substancje drażniące zawierają również aloes cętkowany (Aloe maculata), tygrysi (Aloe variegata) oraz ościsty (Aloe aristata). A czy Ty wiesz na pewno, jaka odmiana aloesu stoi na parapecie w twoim domu?
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz