DODAJ MATERIAŁ dodaj wideo, zdjęcie, tekst
DODAJ MATERIAŁ dodaj wideo, zdjęcie, tekst

Wspomnienia

Wiktor Nowak

Wiktor Nowak urodził się 1 października 1906 roku  w Tokarzewie (powiat ostrzeszowski) w rodzinie rolniczej. Był synem Józefa i Jadwigi z domu Dolata. W latach 1918 – 1923 uczęszczał do Gimnazjum Męskiego w Ostrowie. Potem był uczniem Państwowego Gimnazjum w Chojnicach,  gdzie w czerwcu 1928 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Po odbytej służbie wojskowej podjął studia na Wydziale Matematyczno – Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego i 8 marca 1933 roku uzyskał stopień magistra filozofii w zakresie fizyki. Już będąc studentem rozpoczął pracę w Katedrze Fizyki Lekarskiej Uniwersytetu Poznańskiego jako asystent wolontariusz. Kontynuował ją jako asystent i starszy asystent do roku 1935. Równocześnie pracował jako wykładowca fizyki w Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki w Poznaniu. W latach 1935-1939 był  kierownikiem Zakładu Fizyki w Korpusie Kadetów w Rawiczu. Brał udział w stopniu plutonowego podchorążego jako dowódca plutonu łączności, w kampanii wrześniowej 1939 roku. Podczas bitwy nad Bzurą dostał się do niewoli. Był internowany m.in. w Aachen i Hamburgu. Inicjował i prowadził tam nauczanie młodzieży. Po wyzwoleniu przez armię amerykańską powrócił do kraju we wrześniu 1945 roku. W latach 1945-1947 uczył fizyki w Gimnazjum Męskim w Ostrowie. Potem przez dwa lata pracował w Gimnazjum i Liceum w Odolanowie. Kierował całym szeregiem inicjatyw społecznych, takich jak modernizacja elektrowni miejskiej, budowa i prowadzenie radiowęzła obsługującego miasto Odolanów i wioskę Raczyce, organizacja i reżyseria sztuk teatralnych wystawianych przez młodzież licealną. W 1949 roku podjął pracę jako adiunkt Katedry Fizyki Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie, a od roku 1950 równocześnie pracował w Zakładzie Fizyki Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie. W latach 1953-1955 pełnił funkcję dziekana na Wydziale Budowy Maszyn, a w latach 1955-1958 po przekształceniu Szkoły Inżynierskiej w Politechnikę Szczecińską kierował Studium Zaocznym. W  1964 roku uzyskał stopień naukowy doktora, natomiast dwa lata później został docentem etatowym. W 1965 roku uruchomił w Katedrze Fizyki i wdrożył do stosowania w uczelni pierwszą w Szczecinie elektroniczną maszynę cyfrową UMC-1. Był autorem szeregu prac naukowych oraz współautorem skryptu akademickiego. Na emeryturę przeszedł w 1976 roku, ale pozostawał czynny w pracach Instytutu Fizyki do 1989 roku, czyli do wieku 83 lat! Odznaczony był m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. Rodzinę założył w 1934 roku z Heleną Węgłowską, studentką Uniwersytetu Poznańskiego, nauczycielką. Wychowali wspólnie dwóch synów: Jana i Stanisława. Wiktor Nowak zmarł 1 sierpnia 1991 roku w Ostrowie.

Skomentuj ten wpis jako pierwszy!

Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz

Nekrologi