DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Wspomnienia
Czesław Grajek urodził się 9 lipca 1901 roku w Ostrowie Wielkopolskim. Był synem
Szczepana Grajka (murarza) i Michaliny z domu Jakubowskiej. Od 1915 roku w „Gazecie
Ostrowskiej” pracował jako goniec, a później zaczął edukację w zawodzie drukarza. W
listopadzie 1918 roku wstąpił do tworzących się w Ostrowie polskich oddziałów. Brał
udział w Powstaniu Wielkopolskim, walcząc pod Zbąszyniem, Rynarzewem, Zdunami i
Kępnem. Po zwolnieniu z wojska w lutym 1921 roku dokończył naukę drukarstwa, a w
1924 roku w Poznaniu zdał egzamin czeladniczy. W latach 1925 – 1930 pracował jako
zecer ręczny oraz linotypista w drukarni św. Wojciecha w Poznaniu. Pełnił obowiązki
przewodniczącego zarządu oddziału poznańskiego Związku Drukarzy. We wrześniu 1933
roku otrzymał pracę w drukarni pisma „Kupiec”, pracując w nim do wybuchu wojny. Był
inicjatorem głośnego strajku poznańskich drukarzy, trwającego od 20 marca do 3 kwietnia
1934 roku, który zakończył się zwycięstwem strajkujących. Od 1936 roku był członkiem
Polskiej Partii Socjalistycznej, a później działał do 1939 roku we władzach okręgowych i
miejskich tej partii w Poznaniu. Zmobilizowano go we wrześniu 1939 roku do 55 pułku
piechoty, z którym walczył w bitwie nad Bzurą oraz pod Kutnem. Przebywał w obozie
jenieckim, z którego w styczniu 1940 roku został zwolniony. Zamieszkał w Częstochowie,
gdzie do kwietnia 1942 roku był zatrudniony w drukarni „Kuriera Częstochowskiego”.
Skontaktował się z Robotniczą Partią Polskich Socjalistów, a w Warszawie przeszkolono
go z zakresu pracy konspiracyjnej. W kwietniu 1941 roku utworzył oddział partyzancki
Socjalistycznej Organizacji Bojowej, którego był dowódcą. Prowadził z nim działania w
powiecie częstochowskim. Kierował akcjami sabotażowo–dywersyjnymi. Posługiwał się
pseudonimami „Wiktor” i „Broda”. Po powrocie w marcu 1945 roku do Poznania pełnił
kolejno funkcje: I i II sekretarza oraz urzędującego przewodniczącego Wojewódzkiego
Komitetu PPS na Wielkopolskę. Był także w składzie Rady Naczelnej PPS. Od 26 marca
1945 do 20 marca 1950 był w Poznaniu członkiem rady i prezydium Wojewódzkiej Rady
Narodowej, a od 1945 do 1952 posłował do Krajowej Rady Narodowej i sejmu. Po
zjednoczeniu PPR i PPS był działaczem w PZPR oraz w licznych organizacjach
społecznych. Pracował od 1953 do 1956 roku w resorcie gospodarki komunalnej i
mieszkaniowej w Poznaniu na etacie urzędnika, a następnie został emerytem. Zmarł w
Poznaniu 7 grudnia 1973 roku. Jego pierwszą żoną była Maria Zielińska, a drugą
Władysława Kabacińska z domu Obecna. Dzieci nie pozostawił.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz