DODAJ MATERIAŁ
dodaj wideo, zdjęcie, tekst
Wspomnienia
Zbigniew Radziszewski był prawnikiem, oficerem Wojska Polskiego. Urodził się 28 stycznia 1905 roku w Ostrzeszowie jako syn Stanisława (adwokata) i Michaliny, pochodzącej z kupieckiej rodziny Marwegów. W 1926 roku ukończył studia na Wydziale Prawno – Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Po otrzymaniu dyplomu pracował jako asesor w Sądzie Grodzkim w Poznaniu. W 1928 roku został absolwentem Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. W 1930 roku mianowano go podporucznikiem rezerwy. Dwa lata później otworzył kancelarię adwokacką, pełniąc jednocześnie obowiązki radcy prawnego zarządu miejskiego w Poznaniu. W 1938 roku ożenił się z Olgą z Leitgeberów (1910-1960, primo voto Kalkstein), córką zamożnego poznańskiego kupca, Stanisława. Żona miała już dwie córki z pierwszego małżeństwa – Danutę (1930) i Elżbietę (1934). W sierpniu 1939 roku Zbigniew Radziszewski został zmobilizowany jako podporucznik rezerwy do 1. pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie i walczył w kampanii wrześniowej. W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Jako jeniec obozu specjalnego NKWD w Kozielsku został, wraz z innymi polskimi oficerami, zamordowany w Katyniu 20 kwietnia 1940 roku. Żył tylko 35 lat. Podobny los spotkał pierwszego męża jego żony, którym był Tadeusz Kalkstein – prokurent w Państwowym Banku Rolnym w Poznaniu. Zbigniew Radziszewski miał starszego o jedenaście lat brata Władysława – kapitana, uczestnika I wojny światowej, powstania wielkopolskiego i wojny 1920 roku. Władysław również został zamordowany wiosną 1940 roku w Katyniu. (Fot. ogrodywspomnien.pl)
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dołącz do dyskusji
Dodaj swój komentarz